NAAT U NİYAZ

El-meded ey zât-ı şevket,yâ Resûlallah meded.
El-meded ey bâb-ı rahmet,yâ Resûlallah meded.

Biz günahkâr kullarınız,pür-hatâyız,el-amân,
Sensin ol melce-i ümmet,yâ Resûlallah meded.

Lutfedip dergâh-ı pâkinde bizi ettin kabûl,
Eyledik ravzan ziyâret,yâ Resûlallah meded.

Bakma,biz mücrîm-i isyankarların cürmü kesîr,
Sen şefâatinle rahm et,yâ Resûlallah meded.

Durmuşuz bâbu's-selâmından şefâat isteriz,
Bulmayız gayrıda nimet,yâ Resûlallah meded.

Şimdi baş koymakla ravzanda türâb-ı pâyine,
Bulmuşuz ukbâda devlet,yâ Resûlallah meded.

İsteriz şimden gerû vechinde manzûr olmayı,
Bir nazarcık eyle ülfet,yâ Resûlallah meded.

Şems-i tâbânınla eylersen eğer gözlerde nûr,
Ref'olur perde-i gaflet,yâ Resûlallah meded.

Bir karar kılmaz gönüller görmeyince vechini,
Aç yüzün bitsin bu hasret,yâ Resûlallah meded.

Gül yüzünden bir ziyâ lutfet Hasaneyn aşkına,
Sendedir lutf-i letâfet,yâ Resûlallah meded.

El meded ey sâhib-i Makâm-ı Mahmud,el meded,
El-meded Hatm-i Nübüvvet,yâ Resûlallah meded.

Sâil olmuş ravza-i pâkinde Mahvî kemterin,
El-meded kân-ı sehâvet,yâ Resûlallah meded

NAAT

Gönül,derd-i firâkınla mükedder yâ Resûlallah
Cemâline gece-gündüz muhasser yâ Resûlallah

Temennî kılsa vuslat-ı cemâlin,çok mudur? Zîrâ;
Görür sâil rüyasında mücevher yâ Resûlallah.

Tükenmez hiç tasavvurum vaslına,çünkü hayalde,
Olur ancak gedâ vü şâh beraber yâ Resûlallah.

Erişmez gerçi mikdâr-ı hayâlim hüsn-i vechine,
Bu yüzden vech-i pâkini sen göster yâ Resûlallah.

Yanıp kül olmamak mümkün müdür hasret çekerken hiç?
Yanıp kavruldu hicrinden bu kemter yâ Resûlallah.

Yetirdin parmağından cümle ashabın içip kandı,
Bu mücrîmin de bir damla su ister yâ Resûlallah.

Olursam tâ ebed hicrin ile yanmak kârım olsun,
Yanan gönlüme itfâdır o kevser yâ Resûlallah.

Edersen lutf-i ihsânınla bir lahza arz-ı dîdâr,
Kulun Mahvî'ye bu devlet de yeter yâ Resûlallah.

NAAT

Gönül fikr-i hayâline erişmez yâ Resûlallah,
Dilim farz-ı misâline erişmez yâ Resûlallah.

Ne mümkün şânını tastîr edebilmek hurûf ile,
Kalem,vasf-ı kemâline erişmez yâ Resûlallah

Nükât-ı hikmetin tefsîre sığmaz hiç,ne söylesem,
Birazcık kıyl u kâline erişmez yâ Resûlallah.

Cihan baştanbaşa altın,elmas,yâkut,safîr olsa,
Senin lutf-i nevâline erişmez yâ Resûlallah.

Senin ism-i şerîfinle müzeyyen olmamışsa dil,
Şefâat ihtimâline erişmez yâ Resûlallah.

Görenler parmağın doğrarsa da elbet, hakîkatte,
Yusuf; hüsn-i cemâline erişmez yâ Resûlallah.

Gören hayran olur imiş cemâl-i bî-hemâline,
Bu göz her dem visâline erişmez yâ Resûlallah

Garîbindir,eğer seyr-i cemâlinden olursa dûr,
Kulun Mahvî, âmâline erişmez yâ Resûlallah.

NİYAZ

Ey İlâhî! Kıl kerem cânânı görsün gözlerim.
Ger rüyâ ger bîdar ol sultânı görsün gözlerim.

Çün yarattın sen habîbin aşkına âlemleri
"Sırr-ı levlâk"i bulup bürhânı görsün gözlerim.

Hem "le-amruk"tan kasem kıldın ezel,yetmez mi hiç?
Ol kasemden buyrulan fermânı görsün gözlerim.

"Emn-i vahyullah" olan cânım Resûl-i Ekremin
Vech-i pâkinde her an kur'ânı görsün gözlerim.

Vird edinsin şol zebânım "ve'd-duhâ ve'l-leyl"i kim,
"Sûre-i kevser"den ol îmânı görsün gözlerim.

Derdimendim,derdimin dermânıdır nûr-i Resûl,
Eyle ikrâm-ı cemâl,dermânı görsün gözlerim.

Perde-i gaflet ile zulmette kalmış,çâresiz,
Verd-i handân-ı latîf,elvânı görsün gözlerim.

Vuslatın ikrâm edip mücrîm ü mahzûn bendene,
Zât-i pâkinden ayan Rahmânı görsün gözlerim.

Mustafâ'nın kemteridir,kıl tecellî Mahvî'ye
Kim cemâlinden,ganî ihsânı görsün gözlerim